Szkliwo jest najtwardszą tkanką organizmu, ale pomimo swojej wysokiej wytrzymałości mechanicznej, może ulec odwapnieniu i procesowi próchnicowemu. Pierwszym jego objawem jest tzw. „plama próchnicowa“. Jeżeli proces próchniczy postępuje, dochodzi do objęcia nim zębin
W miarę jak zmiany postępują, zębina ulega zmiękczeniu, a ubytek staje się coraz większy. W ostatnim etapie choroby bakterie docierają do miazgi, powodując bolesne stany zapalne. Jeśli próchnica dotyczy wyłącznie szkliwa (plama próchnicowa), wtedy do leczenia wykorzystuje się metody bezinwazyjne, które odwracają procesy demineralizacji.
Jednak, gdy próchnica zaatakuje również zębinę, konieczne jest usunięcie zmian próchnicowych a następnie odtworzenie brakującej części zęba tradycyjną plombą. Przypadki, w których stwierdzono zaawansowane stadia próchnicy i związane z tym zmiany podlegają leczeniu kanałowemu. Warto w tym miejscu wspomnieć o wpływie ciąży na zmiany próchnicze u kobiet. Wiele osób uważa, że wapń potrzebny do budowy kości płodu może pochodzić z zębów matki, ale nie jest to zgodne z prawdą. Badania naukowe nie wykazały istnienia mechanizmu pozwalającego na pobieranie wapnia do budowy kości dziecka z zębów matki.
